Research in Sports Science

Bir Grup İlkokul Öğrencisinde Enerji Alımı ve Harcamasının Saptanması

1.

İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi Anabilim Dalı

2.

İ.Ü. Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Hareket ve Antrenman Bilimleri ABD

3.

İÜ Spor Bilimleri Fakültesi Hareket ve Antrenman Bilimleri Abd.

4.

İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, Spor Sağlık Bilimleri Anabilim Dalı

RISS 2015; 5: 42-59
Okunma: 4319 İndirilme: 989 Online Yayın Tarihi: 28 Kasım 2019

Obezite bütün dünyada son birkaç dekatın artan sağlık sorunu olarak dikkat çekmektedir. Obezitenin ve bu artışın temel sebepleri yanlış beslenme, yüksek enerji alımı ve fiziksel aktivite yetersizliği olarak bildirilmektedir. Özellikle çocukluk çağı obezitesi endişe vericidir. Çocuklukta obez olanların %42-63'ünün erişkinlikte de obez oldukları bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, yüksek tartılı ve obez bir grup ilkokul çağı çocuğunun enerji alım ve harcama profillerini nesnel ölçümlerle belirlemektir. Çalışmaya 33 çocuk veli onayı ile gönüllü olarak katılmış, ölçüm ve değerlendirme aşamasında verileri güvenilir bulunmayan 14 çocuk çalışma dışı bırakılarak istatistiki değerlendirme 19 çocuğun verileri ile yapılmıştır. Enerji alımı hazırlanan Gıda Tüketim Formları ile, harcaması metabolik holter cihazları ile 7 gün süreyle kaydedilmiştir. Çalışmaya katılan erkek çocukların yaşı 8,55±1,23 yıl, boy, vücut ağırlığı ve Beden Kitle İndeksi değerleri sırasıyla 130,3±8,15, 37,39±8,96 ve 21,73±2,76; kız çocukların yaşı 7,73±1,12 yıl, boy, vücut ağırlığı ve Beden Kitle İndeksi değerleri sırasıyla; 136,22±8,04 cm., 39,33±5,51 kg.; 21,11±1,61 olarak ölçülmüştür. Erkek çocukların Tahmini Günlük Enerji Gereksinimi 1775,65 ± 184,42 kkal, Ortalama Günlük Enerji Alımı 1944,2 ± 293,97 kkal, Ortalama Günlük Enerji Harcaması 1788 ± 415,54 kkal; kız çocukların Tahmini Günlük Enerji Gereksinimi 1648,61 ± 100,63 kkal, Ortalama Günlük Enerji Alımı 1982,33±345,31 kkal, Ortalama Günlük Enerji Harcaması 1819,22 ± 274,35 kkal olarak bulunmuştur. Sonuçlar erkek çocukların tahmini gereksinimleri ile gerçekleşen harcamaları arasında fark olmadığını ancak gerçekleşen enerji alımlarının fazla olduğunu göstermektedir. Kız çocuklarının ise hesaplanan ihtiyaçları ile gerçekleşen alım ve harcamaları birbirinden farklıdır. Bu sonuçlarla ulaşılan bilgi ve deneyimin obezite ile mücadele çalışmalarına, çocukların sağlıklı büyüme-gelişmelerine ve uzun dönemli koruyucu hekimlik uygulamalarına faydalı olacağı inancını taşımaktayız.

Ekler
ENGLISH
EISSN 2687-3907