Araştırmada 14 yaşında olan spor yapan ve spor yapmayan erkek adolesan çocukların fiziksel uygunluk ve antropometrik seviyelerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, 32 sporcu ile 34 sedanter olmak üzere toplam 66 gönüllü çocuk katılmıştır. Araştırmaya katılan çocukların boy, kilo, beden kitle indeksi (BKİ), dikey sıçrama, anaerobik güç, esneklik, pençe, bacak ve sırt kuvveti, maksimal oksijen kullanımı (VO2max), 30 metre sprint, vücut yağ yüzdesi (VYY), vücut yağ kitlesi (VYK), yağsız vücut kitlesi (YVK), uzunluk ölçümleri (oturma yüksekliği, kulaç), çap ölçümleri (humeral, femur, akromial, bitrokhanter), çevre ölçümleri (omuz, bel çevre, göğüs, uyluk, kalf, biceps ekstansiyon ve biceps fleksiyon) ile endomorf, mezomorf ve ektomorf parametreleri ölçüldü. İstatistiki analiz için SPSS adlı paket program ile independent ‘t’ testi uygulandı. Sporcu ve sedanter gönüllüler arasında boy, bacak kuvveti, sırt kuvveti, YVK, oturma yüksekliği, kulaç uzunluğu, akromial çap, omuz çevre, bel çevre, göğüs çevre, uyluk çevre, kalf çevre, biceps ekstansiyon çevre ve biceps fleksiyon çevre parametrelerinde p>0,05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunamamıştır. Kilo, esneklik, VO2max, femur çap, bitrokhanter çap ve mezomorf parametrelerinde p<0,05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunurken, BKİ, dikey sıçrama, pençe kuvveti, 30 m sprint, humeral çap, endomorf ve ektomorf, VYY ve VYK parametrelerinde p<0,01 düzeyinde anlamlı farklılık bulunmuştur. Sonuç olarak; düzenli spor eğitimi, erkek adolesan dönemindeki 14 yaş grubu çocukların antropometrik özelliklerini ve fiziksek uygunluk düzeylerini anlamlı bir şekilde geliştirmektedir.